برابر ماده واحده قانون مربوط به تعیین عیدی و پاداش سالانه کارگران شاغل در کارگاه‌های مشمول قانون کار مصوب ۱۳۷۰ مجلس شورای اسلامی، کلیه کارفرمایان مکلفند به هر یک از کارگران خود به نسبت یک سال کار معادل شصت روز آخرین مزد به عنوان عیدی و پاداش بپردازند. مبلغ پرداختی از این بابت به هر یک از کارگران نباید از معادل ۹۰ روز حداقل مزد روزانه قانونی تجاوز کند؛ ضمناً به موجب تبصره یک ماده واحده مذکور، مبلغ پرداختی به کارگرانی که کمتر از یک سال در کارگاه کار کردند باید به ماخذ ۶۰ روز مزد و به نسبت ایام کارکرد در سال محاسبه شود.

تمام کارکنان مشمول قانون کار که طبق تعریف این قانون، کارگر شناخته می‌شوند، مشمول دریافت عیدی و پاداش پایان سال هستند و عیدی آنها متفاوت از میزان عیدی کارکنان دستگاههای اجرایی و دولتی است.

رئیس کانون عالی انجمن‌های صنفی کارگران با تاکید بر پرداخت به موقع عیدی کارگران، گفت:کارفرمایانی که از تمکن مالی برخوردارند و نقدینگی در اختیار دارند عیدی کارگرانشان را به موقع بپردازند چون به هر حال این پول را بهمن ماه بدهند یا به اسفند موکول کنند باید به حساب کارگران واریز کنند.

وی افزود: وقتی عیدی به پایان سال موکول می‌شود نصف ارزش خود را از دست می‌دهد. اگر کارفرمایان این موضوع را مدنظر قرار بدهند و عیدی و پاداش را زودتر بپردازند، بهتر است.

چمنی از کارفرمایان خواست عیدی و پاداش کارگران را به جهت حفظ قدرت خرید و دلخوشی و رفاه حال خانوارهای کارگری و برای تامین و تهیه مایحتاج مورد نیاز آنها تا قبل از انتهای سال پرداخت کنند.

رئیس کانون عالی انجمن‌های صنفی کارگران خاطرنشان کرد: متاسفانه در سالهای قبل موکول کردن پرداخت عیدی و پاداش به پایان سال مشکلاتی را هم برای کارگر و کارفرما و هم سیستم بانکی ایجاد کرده بود و بعضا می‌دیدیم وقتی که عیدی را بیستم یا بیست و پنجم اسفند پرداخت می‌کردند، همه چیز در بازار گران شده بود و جنس با ارزشی برای خریدن پیدا نمی‌کردیم و ناچار اجناس بی کیفیت را با دو سه برابر قیمت از کف خیابانها خریداری و به خانه می‌بردیم.

چمنی درباره سقف تعیین شده برای پرداخت عیدی در مصوبه مذکور نیز گفت:تعیین سقف پرداختی در مصوبه به لحاظ تاثیرگذاری بر تورم خوب است و تب بازار را به دلیل ورود حجم بالای نقدینگی می‌گیرد و مانع افزایش قیمتها می‌شود.

مبنای پرداخت عیدی کارکنان مشمول قانون کار، در صورتی که یکسال کامل در محل کار فعلی خود سابقه پرداخت حق بیمه داشته باشند، معادل دو ماه پایه حقوق محاسبه می‌شود؛ البته قانون کار برای عیدی پایان سال سقف تعیین کرده است؛ به این نحو که این میزان نباید از سه برابر حداقل حقوق مصوب سال ۹۸ شورای عالی کار بیشتر شود.

با توجه به اینکه حداقل حقوق و دستمزد سال ۹۸ کارگران به یک میلیون و ۵۱۷ هزار تومان افزایش یافت، بنابر این عیدی کارگرانی که حقوق پایه آنها به این میزان است، سه میلیون و ۳۴ هزار تومان خواهد بود؛ یعنی اگر پایه حقوق کارگری یک میلیون و ۵۱۷ هزار تومان است با احتساب دو برابر حداقل دستمزد،  سه میلیون و ۳۴ هزار تومان و با احتساب سه برابر حداقل دستمزد، ‌چهار میلیون و ۵۵۱ هزار تومان عیدی می‌گیرد. کارگرانی که پایه حقوقشان از این میزان بیشتر باشد، مبلغ عیدی آنها بیش از تعیین سقف پرداختی در مصوبه مذکور نخواهد بود.

مبنای محاسبه عیدی،  یک سال کاری است و کارگرانی که کمتر از یکسال در محل کار فعلی خود مشغول به کار هستند عیدی آنها به میزان تعداد ماههای پرداخت حق بیمه محاسبه می‌شود. این گروه از شاغلان باید دو برابر پایه حقوق خود را تقسیم بر ۱۲ ماه و مجموع حاصل را ضربدر تعداد ماههای کارکرد خود کنند.

 شورای عالی کار اسفند ماه سال گذشته با افزایش ۳۶.۵ درصدی حداقل دستمزد، پایه حقوق کارگران در سال ۹۸ را به یک میلیون و ۵۱۷ هزار تومان افزایش داد.

ایسنا