اتحادخبر- معماری برازجانی:پس از عمری زدم بر موی خود رنگ /شدم از بوی آن گیج و کمی منگ /نمی دانم چرا با من نمی ساخت /کسی با رنگ آن دل را نمی باخت
همان بودم که قبل از رنگ مویم /سبب را گفتم از خانم بجویم /لبش پرخنده گفت ای شوهر من/یگانه اختر و ای گوهر من /به غیر از من کسی مثلت ندیده /فقط این دل تو را یکجا خریده/و اِلا روی دست خود...
معماری برازجانی:
پس از عمری زدم بر موی خود رنگ
شدم از بوی آن گیج و کمی منگ
نمی دانم چرا با من نمی ساخت
کسی با رنگ آن دل را نمی باخت
همان بودم که قبل از رنگ مویم
سبب را گفتم از خانم بجویم
لبش پرخنده گفت ای شوهر من
یگانه اختر و ای گوهر من
به غیر از من کسی مثلت ندیده
فقط این دل تو را یکجا خریده
و اِلا روی دست خود بماندی
تمام عمر خود فایز بخواندی
مگر با رنگ مو من گشتم عاشق؟
و یا آن دُل دُلِ مانند قایق؟
همین یک ذره رنگت هم زیادی
سرِ کم رنگ و منگت هم زیادی
تو خود یک دانه ای رنگین کمانی
الهی بعد من تنها بمانی!
شدم شیر و منم از خود بگفتم
که او از هیبتم گردیده جُفتم
همان رنگی که بوده توی چشمم
و یا آن غرش هنگام خشمم
خلاصه گفتمش ای همره شیر
ببین زیبایی این قامت پیر
بدون قامتم این خانه کوخیست
پیام حال من همواره شوخیست
بلی دانم خودم در دل که موشم
خیال رنگ مو دزدیده هوشم