م پارسا:

به قول ظريفي، اين اداره ي عاموزشتِ پرورشته، شورش را در آورده است. هي ميخواهيم دولت فخيمه را مورد لطف قرار ندهيم تا اصلاً نمي شود که نمي شود. پس از سي سال خدمت براي اين اداره، نوه ام را براي ثبت نام در مدارس برازجان بردم. زهي خيال باطل! تا در حقيقت جايي براي نوه ي يک فرهنگي وجود ندارد.

بگذريم!! از آنجايي که به علت نداشتن سابقه جبهه و زنده ماندن با فلاکت، از ثبت نام در مدرسه شاهد منصرف شدم سعي کردم دنبال مدرسه ي ديگري بگردم. البته يک گزينه ثبت نام در مدرسه شاهد برايم روي ميز بود (کمک به مدارس در قالب خيرين مدرسه ساز)  که به دليل عدم وسع مالي، شامل حال من نشد.

به ديگر مدارس برازجان هجوم آوردم. هر مدرسه اي بنا به تشخيص آقاي مدير، نوع ثبت نامش متفاوت بود. حقير بعد از خروج از هر مدرسه انگشت راي خود را به سمت آقاي رئيس جمهور نشانه مي گرفتم و مي گفتم کاش به عقب برگرديم. (ناگفته نماند که حقير به واسطه اشکال در انگشت اشاره با انگشت مياني اثر انگشت خود را روي برگه راي زدم) در يکي از مدارس قبض برق، آب، تلفن و گاز را به صورت همزمان مي خواستند. آقاي مدير عاقبت بخير! تجميع اين همه قبض عملاً غير ممکن است.

مگر اينکه دست به فتوشاپ بزنيم. در ثاني به گفته وزيرک جوان روحاني از ماههاي آينده قبوض کاغذي عملاً برداشته خواهد شد. براي سال هاي آتي چه خاکي به سرمان کنيم!؟ در دبيرستان... رحمة الله عليه، براي ثبتنام نوه ام، يک سري کامل کپي شناسنامه از اقوام سببي و نسبي تا طبقه سوم خانواده را ميخواستند.

به جان خود آقاي رئيس جمهور قسم، براي استخدام در نهاد هاي امنيتي هم به اين همه مدارک نياز نيست. چرا مردم را خسته مي کنيد. جوري در بعضي از مدارس قرارداد را سفت و محکم ميبندند که دقيقاً احساس ميکنيم قرارداد گس-گلشائيان را امضا ميکنيم. اعتراض هم کنيد، يا محترمانه ميفرمايند اين برنامه جامع اقدام مشترک است يا به راحتي مي گويند لوزالمعده فرزند شما بسيار بزرگ است و از قيد ثبت نام بايد گذشت. بحث مدارس غير انتفاعي که کاملاً مشخص است  چون به حساب شخص حقير لطمه اساسي وارد مي کرد از جلوي درب آنها هم رد نشدم.

در حال حاضر نوه ام را به صورت مشروط ثبت نام کردم اما حالا معضل لباس مدرسه را هم داريم. نامه دادهاند که  حتماً از گروه توليدي غرب آسيا شعبه دشتستان، خريد کنيد. کافيست به آدرس مراجعه  فرماييد تا متوجه شويد شعبه دشتستان گروه توليدي غرب آسيا، همان مغازه ميش عَلسين است که چند تا پفک و چيپس براي فروش دارد و در گوشهاي دپوي لباس مدرسه.  کاشف به عمل  آيد خواهيد ديد که ميش عَلسين به اولياي مدرسه وابسته است!! حالا پيدا کنيد لباس فروش را! دوباره انگشت مياني را به سمت تهران و کاخ رياست جمهوري ميگيرم و با دندان قروچه مي گويم کاش به عقب بر مي گشتيم.