معماري برازجاني:

آنتنش گردون شده، در جستجو

مي شود اينسو به آنسو مو به مو

در پي سيگنال خوب، رو به هوا

روي بامِ مْستطيعُ و بي نوا

برف و باران  بي اثر بر کار آن

روز و شب برنامه دارد بي امان

مونس تنهايي شبهاي تار

پشت آن دست سياهي ها به کار

هر کسي ماهواره دارد در فضا

مثل نان باشد کنارت با غذا

دعوتش، لازم نباشد جان من

او خودش افتاده است بر خان من

مي رود در قالب افکار پاک

موسقي از سنتي، تا پاپ و راک

اجنبي دلخوش به تغيير روان

در تمام عرصه ها دايم، دوان

تا کند خالي تو را از دين و علم

مي کند در حيله اش دنياي حلم

عاقبت با چهره اي ظاهر فريب

مي شود، هم سفره اي پاک و نجيب

مي کشد بالا ، تمام، هستيت

ميدهد تاوان خواب و مستيت

موسقي ماهواره يا هر علم خوب

بي خدا در دست دشمن، مثل چوب