اتحاد خبر: هفدهم مرداد ماه سال 1377، محمود صارمی خبرنگار خبرگزاریِ جمهوری اسلامی، به همراه هشت نفر از اعضای کنسولگری ایران در مزار شریف افغانستان به دست گروهک تروریستی طالبان به شهادت رسید. به همین مناسبت، شورای فرهنگ عمومی، هفدهم مرداد ماه هر سال را به عنوان «روز خبرنگار» نامگذاری کرد. به همین مناسبت به سراغ تعدادی از خبرنگاران پرتلاش و زحمتکش رسانه استان بوشهر رفتیم تا با طرح چند سئوال کوتاه ضمن گرامی داشت روز خبرنگار، قدردان زحمات آنها باشیم. گفتگوی ما را با ابراهیم جاگرانی از خبرنگاران شهرستان دیر بخوانید:

- با سلام و تبریک روز خبرنگار، چه شد که خبرنگار شدید؟

از همان کودکی در مدرسه و اجتماع فعالیت داشتم؛ بسیج و شورای دانش آموزی و انجمن اسلامی و هیئت ها و پایگاه ها؛ مجری برنامه های شهر و یادواره ها بودم، گاهی می نوشتم، اوایل در سررسیدها که تعداد زیادی از اونها رو هنوز به یادگار دارم و گاهی در وبلاگی با نام مرد کاغذی؛ همه این عوامل و انتخاب وبلاگ و نوشته هایم در جشنواره وبلاگ ها و وب سایت های استان و در کنار اون فعالیت یک وبلاگ ناشناس در شهر و توهین به شخصیت ها و طوایف همشهری زیر سایه کار خبری؛ موجب شد به همراه دوست خوب و تاکنون و همیشه همراهم ان شاالله؛ جناب آقای حسن محدث زاده وارد این حوزه شویم و توانستیم با راه اندازی یک رسانه شفاف و صادق؛ آن رسانه رو هم به حاشیه برده و حذف کنیم.

- خاطره‌ای از روزهای آغازین خبرنگاری‌ اگر دارید بیان بفرمایید.

خود خبرنگاری خاطره بازی و خاطره سازی است؛ ما هم از اولین رسانه های خبری تحلیلی جنوب استان بودیم (مجله خبری تماته و بعدها گلدانو) در آن روزهایی که دیال آپ بود و مخاطب رسانه ها کمتر و شاید حرفه ای و جدی تر؛ معمولا خبرها تا دهن به دهن می شد و به عوام می رسید از اساس تغییر کرده بود! و طبیعتا در شهرهای کوچک هم تبعاتی برای فعالان این حوزه داشت که ما هم بی نصیب از این گلایه ها و احضارها و شکایت های مضحک و البته بی سرانجام نبوده ایم.

- اگر به عقب برگردید باز هم خبرنگاری را انتخاب می‌کنید؟

- بله انتخاب می کنم؛ البته با تغییرات زیاد و از راه های دیگر

- یکی از تلخ ترین و شیرین ترین خاطرات خبرنگاری اتان؟

- بیشتر فعالیتم در رسانه های محلی است؛ و تلخ ترین اتفاق زمانی ست که خبر فقدان عزیزی را منتشر می کنیم؛ فقدان حاج ابراهیم رشیدی فرد، حاج شیخ عبدالله حاجیانی و همه جوانان و پیران همشهری که آبادی شهر ما بوده و هستند از سخت ترین اتفاقاتی بود که باید منتشر می کردیم؛ و شاید تلخ تر؛ انتشار خبر رحلت مادر و چند نفر از نزدیکان و بستگانم.
اما یکی از خاطره های شیرین در کنار همه لذت اثرگذاری های رسانه ای برای تحقق مطالبات مردم و رفع گرفتاری آن؛ آن روزی بود که عزیزی از نزدیکانم از شدت عصبانیت از شنیده های ناصحیح از ما و رسانه مان و شکایت دوستی؛ به دنبال وب سایت ما در منزل بود تا به قول خودش پرتش کند بیرون!

- به نظر شما مهمترین مشکل خبرنگاران استان بوشهر چیست؟

- وجود یک ساختمان برای خانه مطبوعات جهت برگزاری نشست های هم اندیشی؛ می تواند به رفع سایر مشکلات خبرنگاران کمک کند.
و اینکه بجاست با توجه به فاصله جنوب استان از مرکز؛ همچون تعدادی از استان های کشور؛ خانه مطبوعات جنوب استان برای حمایت و معرفی بیشتر از خبرنگاران این منطقه ایجاد شود.

- چه انتظاری از روابط عمومی ها و مدیران دستگاه های اجرایی دارید؟

انتظارم از مدیران دستگاه های اجرایی صداقت است؛ اگر صادق باشیم و سعی نکنیم حساب و توان خود را بیشتر از آنچه هست نشان دهیم؛ مردم هم در کنار ما هستند و در انجام پروژه ها و رفع مشکلات به ما کمک می کنند.

- پیشنهاد می کنم برای چند ماه هم شده سرمایه گذاری کنند و یک خبرنگار را به عنوان مشاور کنار خود داشته باشند؛ و اینکه خبرنگاران را همراه خود بدانند نه صیادی که به دنبال صید از دستگاه هاست؛ بی شک اگر مدیران یک قدم برای تعامل بردارند؛ خبرنگاران چند قدم بر خواهند داشت.