با برگزاری مجمع انتخاباتی فدراسیون وزنه برداری تکلیف ریاست مشخص شد و اکنون دیگر وقت آن رسیده وزنه برداری وارد مرحله جدیدی شود.

 

وزنه برداری ایران شاید با ورزشکاران نامدارش و مدال‌های خوش رنگی که در جهان و المپیک می‌گیرد ویترین زیبایی داشته باشد اما زمانی که در این رشته ورزشی کنکاش می‌کنی با انواع و اقسام مشکلات روبرو هستی که هر سال هم بر تعداد این مشکلات هم افزوده می‌شود.

 

انتظار است رئیس فدراسیون در آغاز دوره جدید ریاست خود حل مهمترین مشکلات و معضلات وزنه بردای را در دستور کار خود قرار دهد و قدم به قدم برای بهبود آن پیش برود و جامعه وزنه برداری ببیند که این قدم‌ها برداشته می‌شود.

 

*در ادامه نگاهی داریم به مهمترین مشکلات وزنه برداری که نیازمند رسیدگی و بازنگری دارد.

 

*تشکیل کمیته فنی قوی نه خنثی

 

کمیته فنی در هر فدراسیونی می‌تواند به عنوان یک بازوی فکری به کمک فدراسیون بیاید. چهار سال پیش کمیته فنی هم در فدراسیون تشکیل شد اما به راحت می توان گفت نه حضور این افراد و نه حرفشان هیچ تأثیری در تصمیم گیری نداشته است .

 

چرا که در جلسات کمیته فنی و در مهمترین تصمیم گیری ها حرف اول و آخر از آن رئیس بوده است و حتی رئیس برای خود حق وتو قائل بود همین مسئله باعث شد بارها اعضای کمیته فنی تغییر کند و در نهایت هم افرادی در کمیته فنی حضور داشتند که خود حقوق بگیر فدراسیون بودند و قطعاً نمی‌توانستند کارایی لازم را داشته باشند.

 

وزنه برداری افرادی که از تجربه‌های خوبی بهره‌مندند، کم ندارد از این رو انتظار هست کمیته فنی از افرادی با فکر و ایده جدید که وابسته به فدراسیون هم نباشند، تشکیل شود و از همه مهمتر رئیس به رأی اعضا احترام بگذارد و دیگر چیزی به نام حق وتو را شاهد نباشیم.

 

*تعیین تکلیف داستان کیانوش رستمی

 

یکی از اتفاقاتی که چند سالی است وزنه برداری را از سر زبان‌ها انداخته بحث جدا تمرین کردن کیانوش رستمی بوده است که این اتفاق با دستور رئیس فدراسیون صادر شده است.

 

همین مسئله باعث شده بارها فدراسیون متهم به حمایت از ورزشکار سالاری شود و اکنون باید رویکرد فدراسیون هم نسبت به این مسئله روشن شود که کیانوش ستمی در چه شرایطی م ی‌تواند به کارش را ادامه دهد.

 

*پایان دادن به وضع آشفته تیم‌های ملی پایه

 

تیم‌های نوجوانان و جوانان ایران مدتی است کادر فنی مشخص ندارند هر چند وقت یکبار بین مربیان مختلف دست به دست می‌شود.

 

اینکه فدراسیون بر چه اساسی چنین تصمیم را برای رده پایه گرفت که سرمربی نداشته باشند، اصلاً مشخص نیست اما در میان فقط شاهد رفت و آمد مربیان متعددی بودیم و اصلاً مشخص نبود مسئولیت فنی با چه کسی است. استفاده از مربیان استان‌های دیگر اتفاق خوبی است اما به شرطی که تکلیف کادر فنی مشخص باشد.

 

*ورود وزنه برداری بانوان و ورود به عرصه حرفه ای گری

 

راه اندازی وزنه برداری بانوان ایران اتفاق بسیار خوبی بود اما به نظر می‌رسد فدراسیون با آغاز به کار رسمی بانوان و انجام دو اعزام بین المللی کار را به حالت سکون درآورده است.

 

وزنه برداری بانوان از لحاظ ساختاری نیاز به کار بسیاری دارد و در بسیاری از استان‌ها بانوان وزنه بردار ایران در بدترین شکل ممکن مشغول به کار هستند. از تجهیزات مخصوص بانوان هنوز خبری نیست. آنها حتی باشگاه برای تمرین ندارند و از همه مهمتر نیاز به مربی کارکشته و با تجربه دارند.

 

این نیاز فقط با آوردن یک مربی خارجی برطرف می‌شود تا علاوه بر کمکم به بهبود وضعیت رکوردی بانوان بتواند مربیانی را هم در داخل تربیت کند. در واقع وزنه برداری بانوان نیاز به یک رسیدگی جدی دارد تا به حرفه ای گری برسد.

 

* داستان اجاره سالن مسابقه وزنه برداری شفاف سازی شود

 

فدراسیون وزنه برداری در یک قراردادی سالن مسابقه خود را به یک شکرکت اجاره داد و از این پس شاهد برگزاری همایش‌ها و کنسرت‌ها در این سالن و البته کنار گوش وزنه برداران بودند.

 

نکته مهم در این ماجرا این است که هیچ وقت در مورد این قرارداد شفاف سازی صورت نگرفت و مشخص نشد هزینه‌هایی که فدراسیون بابت اجاره دریافت می‌کند در کجا صرف می‌شود چراکه وزنه برداری همانند فدراسیون‌های دیگر مشکل مالی روبرو بوده و درآمدش هم از بودجه دولتی تأمین شده است.

 

از این رو اتفاق خوبی است که شفاف سازی شود که چه میزان درآمد زایی برای فدراسیون داشته و در کجا هزینه داشته است.

 

*پایان منیت خواهی در انتخابات آسیایی و جهانی

 

وزنه برداری ایران با وجود اینکه از قدرت‌های جهان محسوب می‌شود نه در آسیا و نه در جهان کرسی تأثیر گذاری ندارد. یکی از دلایل آن شاید به انتخاب ما برای نفرات کاندیدا برگرد. اما بحث این است که فعل اسر ایران از داشتن کرسی تأثیر گذار بی کلاه مانده است.

 

اکنون که انتخابات کنفدراسیون آسیا در پیش است شاید بهتر باشد رویکرد خود را تغییر بدهد و به دنبال گرفتن کرسی برای ایران باشد. همچنین ارتباط خود را قدم به قدم با مسئولان فدراسیون جهانی پر رنگ تر کنیم تا در مواقع حساس بتوانیم از حمایت آنها برخوردار شویم.

 

*بازسازی لیگ بی کیفت و بی روح وزنه برداری

 

یکی دیگر از معضلات وزنه برداری نداشتن لیگ برتر با کیفیت است. اینکه مسابقه‌ای برگزار کنیم که چند تیم نظامی در آن حضور داشته باشند و فقط یک تیم برای گرفتن ورزشکار هزینه کند نمی‌توان اسم لیگ برتر را بر روی آن نام نهاد.

 

لیگ وزنه برداری ایران خالی از هر گونه کیفیت و هیجانی است و فقط گاهی اوقات که صحنه‌ای برای رکوردگیری تیم ملی می‌شود کمی جذابیت پیدا می‌کند.

 

آوردن باشگاه‌های اسم و رسم دار و اسپانسرهای مطرح به وزنه برداری دیگر هنر مدیریتی می خواهد و یکی از وظایف رئیس هم دقیقاً همین است که بتواند پای آنها را به وزنه برداری باز کند.

 

این انتظار از رئیس فدراسیون وجود دارد که این هنر مدیریتی را از خود نشان دهد و رنگ و لعاب دیگری به لیگ بی روح و بدون تماشاگر وزنه برداری ایران دهد.

 

*استان‌ها فراموش نشوند

 

بیشتر استان‌های ما مشکلات زیادی دارند و خیلی از آنها نه تجهیزات درست و حسابی دارند و نه سالن مناسب. قطعاً فدراسیون به تنهایی نمی‌تواند مشکلات استان‌ها را حل کند اما می‌تواند در این زمینه کمک‌هایی دیگری به استان‌ها داشته باشد.

 

هر استان ظرفیت‌های خاص خودش را دارد که با رایزنی باید مسئولان استانی را متقاعد کرد کمک بیشتری به رشته مدل آور و المپیکی وزنه برداری داشته باشند.

 

درواقع دایره روابط رئیس فدراسیون باید گستردگی لازم را داشته باشد تا بتواند با مسئولان دیگری در استان‌ها رایزنی داشته باشد و از ظرفیت‌های موجود در هر استانی استفاده لازم را ببرد.

 

 

 

 

 ایسنا