سردار آزمون از ابتدای راه خود در لیگ روسیه متهم به انتخابی ناآگاهانه شد، آنجا که بسیاری بر این باور بودند که نباید پیشنهادهای تیم‌های هر چند درجه دوم اروپای غربی را رد می‌کرد اما انتخاب سردار اتفاقا هوشمندانه بود و او بر سر دوراهی تیم‌های درجه دوم اروپای غربی و تیم‌های درجه یک روسیه، راه دوم را انتخاب کرد.

او در دو فصل پیش، خوش‌درخشید اما در ترکیب زنیت در بلوغ کامل و در لباس یک بازیکن کامل وارد میدان شد. زنیت بازیکن خوب کم نداشت و سردار از ابتدای راه مستحق حضور در ترکیب اصلی تیم نبود و باید خودش را به ترکیب تیم تحمیل می‌کرد.

«اسپورتک» سه روز پیش در گزارشی از روند رشد سردار در فوتبال روسیه نوشت: «ستاره ایرانی در همه ابعاد حرفه‌ای و حرفه‌ای‌تر شد. در کنفرانس‌های خبری، در رختکن، روی نیمکت، درون زمین و حتی وقتی به ایران باز می‌گشت و از زنیت دور بود. زنیت باید به داشتن چنین بازیکن کاملی به خود افتخار کند.»

سردار در آخرین تلاش خود برای فتح افتخار آقای‌گلی، مقابل کراسنویارسک باز هم خوش‌درخشید اما روزنامه‌های روسیه حق داشتند که بنویسند: «سردار همه کار کرد اما آقای‌گل نشد.»

بدون تردید باشگاه زنیت از ابرستاره ایرانی خود رضایت دارد و باید قدر این بازیکن بزرگ را بداند. سردار به احتمال بسیار زیاد در زنیت ماندنی خواهد بود اما باید درباره مسائل مالی نیز با مقامات این باشگاه به توافق نهایی برسد و طبق قرارداد خود ضمیمه‌های مالی فصل جدید را به تایید نهایی برساند.

سردار در آخرین بازی خود یک پنالتی را به گل تبدیل کرد اما با 13 گل پشت سر مهاج رسکای مسکو ایستاد و در جدول آقای‌گلی در رتبه دوم آن، آرام گرفت.

در گزارش وب سایت رسمی «زنیت سن‌پترزبورگ» نیز آمده است: «سردار مثال بارزی از شرکت در کارگروهی بود و در فصلی که می‌توانست آقای‌گل آن باشد، شاید واقعا به گلزنی فکر نکرد و حتی اگر چند پاس گل زیبای خود را شخصا برای گلزنی تغییر می‌داد به افتخارات فردی می‌رسید اما زنیت از داشتن این بازیکن در خدمت تیم بسیار خوشحال است.»

دیگر لژیونر ایرانی لیگ روسیه یعنی میلاد محمدی هم در بازی هفته پایانی رقابت‌های لیگ روسیه با احمدگروژنی به مصاف روستوف رفت و با نتیجه یک‌برصفر به برتری رسید. میلاد شاید از همان ابتدای فوتبال خود با لباس راه‌آهن هدفی مشخص داشت و کسانی که او را از نزدیک می‌شناسند ویژگی مهم این بازیکن را سختکوشی و تلاش زیاد می‌دانند. این تلاش زیاد بالاخره میلاد محمدی را به درخشش در لیگ روسیه رساند و از او یک بازیکن باهوش و تاکتیک‌پذیر ساخت. او اکنون بعد از سه فصل‌ونیم از تیمش جدا شده و به صورت رسمی با گروژنی خداحافظی کرده است.

میلاد معمولا در بازی‌های ماه می فیکس تیمش بوده و در ترکیب ثابت تیم حضور داشته است، او بازیکن کوچکی نبود و باید پذیرفت که مهره کلیدی تیمش محسوب می‌شد.

به نظر می‌رسد که میلاد تیم آینده خودش را می‌شناسد و قرار است به‌زودی و به صورت رسمی از نام تیم تازه خود که ممکن است از فوتبال جزیره باشد، رونمایی کند.

خداحافظی حرفه‌ای در کمال احترام از سوی میلاد هم واکنش‌هایی را در رسانه‌های روسیه داشت، بسیاری از هم‌تیمی‌های میلاد محمدی در صفحه اینستاگرام خود برای او آرزوی موفقیت کرده‌اند و هواداران نیز در نظرات خود او را مهره‌ای موثر و کلیدی برای تیم‌شان دانسته‌اند.

به نظر می‌رسد در کنار داشتن آرزوی موفقیت برای این دو لژیونر بزرگ ایرانی باید آرزو کرد که شاهد حضوری پررنگ‌تر برای بازیکنان ایرانی در فوتبال خارج از کشور باشیم. هرگاه تعداد بازیکنان ایرانی در فوتبال اروپا زیاد بوده، تیم ملی باشکوه‌تر و بازیکنانی با تجربه‌تر داشته‌ایم.

فرهیختگان