به گزارش روزنامه شهروند؛ حسن آسترکی مرد میانسالی اهل شهرستان الیگودرز است ‏که همچنان هم در شهر‌ها و استان‌های مختلف به سراغ زندانیان می‌رود و تمام ‏سعی خود را برای آزادی آن‌ها می‌کند. نخستین زندانی را سال ٦١ آزاد کرد و ‏آخرین زندانی هم قرار است‬ جمعه ٢٤ اسفندماه آزاد شود. این مرد خیر ‏و نیکوکار که ٣٦‌سال مهربانی را در زندگی‌اش ثبت کرده است، در گفتگو با ‏خبرنگار «شهروند» از این سال‌ها می‌گوید:

*نخستین بار چه شد که تصمیم گرفتید زندانی آزاد کنید؟

سال ٦١ بود. پسر جوانی در یک درگیری باعث مصدومیت یک جوان دیگر شده ‏بود. من هم تمام تلاشم را کردم و در‬ نهایت توانستم از شاکی رضایت بگیرم. ‏متهم هم از زندان آزاد شد. وقتی او آزاد شد خیلی خوشحال بود و خانواده‌اش هم ‏مرتب مرا دعا می‌کردند. از دیدن خوشحالی آن‌ها لذت بردم و فهمیدم این کار ‏چقدر می‌تواند شیرین و قشنگ باشد. برای همین تصمیم گرفتم که این کار را ‏ادامه دهم و تا الان هنوز هم نمی‌توانم این کار را رها کنم.

*تا الان چند زندانی را آزاد کرده‌اید؟

تعدادش مشخص نیست. خیلی زیاد هستند. بیش از‬ هزار زندانی بودند که من و ‏همکارانم به لطف خدا توانستیم آن‌ها را از زندان آزاد کنیم.

*بیشتر سراغ چه مجرمانی می‌روید؟

هر مجرمی که احساس کنم از کارش پشیمان است و اگر آزاد شود هم خودش و ‏هم خانواده‌اش خوشحال می‌شوند. جرمش هم فرقی نمی‌کند. از قتل گرفته تا ‏مهریه و دیه و قتل غیر‬ عمد یا بدهکاری مالی. ‏

*معمولاً بر روی هر پرونده چقدر کار می‌کنید؟

بستگی دارد. پرونده‌هایی داشتیم که بلافاصله ختم به خیر شده و پرونده‌هایی هم ‏داشتیم که سال‌ها طول کشیده است. مثلاً یک مورد بود در اصفهان که بر اثر ‏درگیری عشیره‌ای بر سر مراتع، یک نفر کشته شده بود. برای گرفتن رضایت ‏باید به اصفهان می‌رفتم و می‌آمدم، برای همین روند کار طول کشید. حتی ‏پرونده دیگری هم بود که برای گرفتن رضایت ٥ سال تمام تلاش کردم تا بالاخره ‏موفق شدم و زندانی از اعدام نجات پیدا کرد. این یکی از سخت‌ترین پرونده‌هایی بود که تا الان داشتم. ‏

*پرونده‌های ناموفق هم داشته‌اید؟ وقتی به نتیجه نمی‌رسند چه احساسی ‏دارید؟

بله. مسلماً پرونده‌هایی هم بوده که نتوانستم رضایت بگیرم. این پرونده‌های ناموفق معمولاً قتل بوده که خانواده مقتول به هیچ عنوان راضی به گذشت نمی‌‏شوند وگرنه پرونده‌های مالی را هر طور هست سعی می‌کنم ختم به خیر کنم. ‏وقتی پرونده‌ای به رضایت ختم نمی‌شود خیلی ناراحت می‌شوم. دلم می‌گیرد و ‏اصلا دوست ندارم در موردشان صحبت کنم. تا مدت‌ها ذهنم مشغول می‌شود. ‏اما انگیزه‌ام را از دست نمی‌دهم و دوباره سراغ پرونده دیگری می‌روم تا ‏بتوانم لذت یک آزادی دیگر را تجربه کنم.

*بیشترین رقمی که برای آزادی یک زندانی جور کردید چقدر بوده؟

پرونده‌ای که مربوط به مصدومیت شدید یک مرد می‌شد. این مرد را به خاطر ‏درگیری‌های طایفه‌ای در شهرکرد، با چوب و چماق کتک زده بودند. قربانی ٦ ‏سال در بیمارستان به سر می‌برد و هزینه‌های درمانش نزدیک به ٣ میلیارد ‏تومان شده بود. اما بعد از ٦ سال در بیمارستان فوت کرد. ما همه هزینه‌های ‏درمان را پرداخت کردیم و علاوه بر آن برای رضایت ۲ میلیارد تومان هم به ‏خانواده شاکی پرداخت کردیم. در کل ٥ میلیارد تومان پول دادیم تا قاتل از زندان ‏آزاد شد. این یکی از سنگین‌ترین رقم‌های مالی برای آزادی از زندان بود.

پرونده ‏دیگری هم در چهارمحال و بختیاری داشتیم که برای پرداخت دیه به خانواده ‏مقتول، یک‌‬ میلیارد و ١٠٠‌میلیون تومان پول پرداخت کردیم تا زندانی آزاد شد. ‏اخیرا هم پرونده دیگری داشتیم که خیلی عجیب بود. مرد جوانی بر اثر درگیری ‏ناموسی یک مرد دیگری را با ماشین زیر گرفته و بعد از آن دو گلوله به یکی ‏از پاهایش و دو گلوله به پای دیگرش می‌زند. قربانی به خاطر این شلیک‌ها ‏هر‬ دو پایش قطع شد. مجرم هم محکوم به قطع دو پایش شد که ما برای یک پایش ‏رضایت گرفتیم و قرار است که برای نجات از قطع پای دیگرش هم دیه سنگینی ‏بپردازیم و داریم پول دیه را جور می‌کنیم. ‏

*آخرین پرونده‌ای که دارید چیست؟

آخرین پرونده در اندیمشک است. زنی ٣٥ ساله یک مرد را به قتل می‌رساند. ‏ماجرا از این قرار است که این زن به مردی علاقه داشت، اما خانواده آن‌ها برای ‏ازدواج رضایت نمی‌دهند و این زن با مرد دیگری ازدواج می‌کند. اما ارتباط او با این زن قطع نمی‌شود و در‬ نهایت هم این زن جوان با داروی بیهوشی او ‏را به قتل می‌رساند. قرار است که روز جمعه ٢٤ اسفند ماه طی یک جلسه با ‏حضور دو سه‌هزار نفر در دزفول خانواده مقتول رضایت خود را اعلام کنند.

*چرا در حضور این جمعیت زیاد؟

معمولاً محلی‌ها دوست دارند که اگر رضایتی است در حضور همه مردم محله ‏باشند. ما پرونده‌های این چنینی زیاد داشتیم. مثلاً پرونده‌ای داشتیم که فقط ٢٠ ‏میلیون تومان پول ناهار دو سه‌هزار نفر از مردم را پرداخت کردیم تا خانواده ‏مقتول رضایت خود را در حضور آن‌ها اعلام کنند. ‏

*معمولاً چند نفر با شما همکاری می‌کنند؟

اوایل که تنها بودم. ولی کم‌کم تعدادمان بیشتر شد و الان تقریباً ١٥ نفر هستیم که ‏این کار را انجام می‌دهیم. نیروی انتظامی و دستگاه قضائی هم کمک زیادی به ‏ما می‌کنند. ‏

*شغل شما چیست؟

نظامی بازنشسته هستم.

*چند فرزند دارید؟

٥ پسر و ٣ دختر و ١٦ نوه دارم. ‏

*همسرتان با این کار شما مخالف نیست؟

اتفاقاً خیلی به من کمک می‌کند و همیشه همراهم است و تشویقم می‌کند.

*وضع مالی خودتان خوب است؟

معمولی است. فقط یک خانه و خودرو دارم و تمام زندگی‌ام را وقف این کار ‏کرده‌ام و هیچ‌وقت هم خسته نخواهم شد.