*علیرضا باباعلی:

ملقب به کوهی و نامش کرم
برازنده و نامی و محترم

سخنور بد و شاعر و خوش کلام
ز شعرش به وجد آمدی خاص عام

خوش اندام و خوش سیرت و مرد راد
گل معرفت بودش اندر نهاد

خردمند بود و شهیر و سترگ
در آزادگی بود مردی بزرگ

صلابت ز کوه داشت و کوه ازو
همه عمر با عزت و ابرو

توانا قلم بود و مردم نواز
مدیری مدبر شد و کارساز

از آن روی در جمع  سرور بشد
که همراز جان غضنفر بشد

چو شد پیشه اش عقل و ادراک  و علم
بشد کدخدای کمارج به حلم

پس آنگاه در خطه فاریاب
بر آمد به مثل بلند آفتاب

یکی از بزرگان این خطه اوست
و بر لوح تاریخ نامش نکوست

به نام آوری اندرین خاک زیست
بلندی از آن یافت چون پاک زیست