*پارسا:

جام ملت های آسیا هم تمام شد و طبق معمول تحلیل های وحشتناک فوتبالی در محافل خُرد و کلان، حال و هوای خاصی داشت. اصلا ما ایرانی ها علاقه زیادی به تحلیل داریم. عنایت ویژه داشته باشیم علم و دانش کارلوس کیروش کجا، ایرادات بنی اسرائیلی مردم کجا . افرادی هستند که هنوز به فوتبال، عنوان توپه بازی را می دهد اما به سیستم چهار، چهار، دو خطی مربی تیم ملی گیر اساسی می دهد. این عیب بزرگ در قسمت اعظمی از جامعه فراگیر و نهادینه شده. این مورد در سطح بالای جامعه مثل صدا و سیما هم نمود پیدا کرده. بعنوان مثال یحیی گل محمدی و علی منصوریان را برای تحلیل بازی و ایرادات ال کلاسیکو دعوت می کنند تا از پپ و زین الدین ایراد بگیرند.

وا مصیبتا. در عالم سیاست این مورد نور علی نور است اونم در دور همی های خانوادگی. به جان ترامپ قسم مورد دارم طرف در عالم اجتماع و سیاست فقط خانواده آقای هاشمی را می شناسد که به نیشابور رفتند و در همین درس اجتماعی چند بار تجدید شده چنان درباره رای الکترال دونالد ترامپ و کلینتون حرف میزند که انگار دوش به دوش محمد جواد ظریف در مارتن برجام شرکت داشته و زیر برنامه جامع اقدام مشترک را به جای فدریکا موگرینی امضاء کرده. مورد داریم نامبرده متن فوق، تنها کار تجاری و اقتصادی اش، رفتن به بازار و عوض کردن کپسول گاز با موتور بوده، چنان درباره نقدینگی بازار و تحولات مالی خاورمیانه سخن میراند که محمود خاوری را در جیب راستش می گذارد . تورم نقطه به نقطه و سالیانه کشور را که سالیانه توسط بانک مرکزی انتشار می شود به چالش می کشد که اقتصاد ایران اِل هست و بِل. کار  تا جایی پیش میرود که حاضرند با رسایی و زیباکلام درباره FATF * INSTEX *  و هر واژه بین المللی، مناظره کنند.

نمیدانم شاید این هم از پیشرفت علم و دانش است. جالبه بدانیم که در بسیاری از کشورها مردم اطلاع ندارند رییس‌جمهور شان کیست! اصلا حال ندارند دنبال این کارها را بگیرند. حتما عقب افتاده اند. به به بسلامتی همین الان پدر و دایی بزرگوارم درباره چریک های تامیل و خِمر های سرخ با هم جدل می کنند.