*پارسا:

بعد از این همه وعده و وعید برای پرداخت سبد کالا به افراد تحت پوشش بیمه تامین اجتماعی، بالاخره زمان موعود فرا رسید.

همسر مکرمه که دستی بر آتش دارد برای عدم نگهداری پول، به مدت یک هفته دکوراسیون خانه را در اذهان خانواده تغییر داد و مقداری از مابقی را هم داد به ما که به مرکز معاینه فنی رویم و بعد از چند سال کارت معاینه فنی بگیرم. صبح موعود فرا رسید و هر لحظه گوش به فرمان گوشی بودم تا پیامکی بیاید و خانواده ای را از نگرانی برهاند. روز دوم هم به همین منوال و روز سوم و روز چهارم هم هیچ.

شب روز پنجم در هنگام خواب که می بایست با آرامش به رختخواب رفت، عیال چنان ضربه ای بر گُرده مان وارد آورد که یاد زلزله بم و ورزقان برایم زنده شد. با توکل به خداوند متعال و با قیافه حزین نگاهی از سر اعتراض کردم که زلزله سرپل ذهاب را هم احساس کردم.

داد زد که چرا در این چند سال دروغش دادم و فلان و فلان (بدلیل منشوری بودن کلمات از آوردن تمام جملات معذورم). با لسان بی نوایی عرض کردم حقیر تا بحال کلامی غیر واقع محضر مبارک تان نگفتم. پیامی نشانم داد که ما تحت و ما راس با هم سوخت. آن این بود که سبد کالا شامل کسانی می شود که حقوق سرپرست خانوار زیر سه میلیون تومان باشد.

عیال اینطور برداشت کرده بود که حقوق شوی ناگرامی اش بالای سه میلیون است و در این چند سال واقعیت حقوق را نمی دانسته. با هزاران قسم و قرآن و هر چه مقربان درگاه بود عین آمار شمارش کردم که چنین نیست و حقوق حقیر مطابق با حداقل حقوق و مزایای تامین اجتماعی است. خدا آخر و عاقبت سبد کالا را بخیر کند. حداقل سبد خالی را برای ما واریز می کردید، کالایش پیشکش سازمان. کم کم خودم هم باور میکنم که در راسته نجومی بگیران قرار گرفته ام. اینها هیچ.

ماهانه سر برج حقوق را با اضافه کار و بن مسکن و... تحویل همسر مکرمه میدادم. این ماه چه عزایی باید بر سر کنم. چگونه این آب باریکه را به سه میلیون برسانم؟ مگر باور می کند که حقوقم زیر سه که چه عرض کنم زیر دومیلیون تومان است. چند صباحی است سازمان تامین اجتماعی با من لج کرده و هر لحظه دردسر جدیدی می تراشد. ترسم این است یارانه را هم قطع کنند. آن وقت است که عیش کامل است. به چند عزیز که ید طولایی در سازمان تامین اجتماعی دارند هم رو انداختم که حداقل جایی را معرفی نمایند تا دادی را برسانیم خدمت ایشان ولی افاقه نکرد و فرمودند ماهانه مبلغی را به سه میلیون برسان و تحویل عیال دهید تا سبد کالا را فراموش کند و از شوق سه میلیون زلزله های دیگری را احساس نکنی. کاش سبدی از کالا گیرمان می آمد.