* «مزقون چی»

یکی از خبط هایی که تو زندگیم کردم و الان بابت اون همه هزینه و وقت و..پشیمونم اینه که چرا هرهفته کلی پول بابت «مجله موفقیت» دادم و تموم ِ کتابای «آنتونی رابینز» رو می خریدم.

از رو سادگی هرکدوم رو چندبار میخوندم که فرمولای موفقیت ملکه ذهنم بشن بلکم یه چیزی شدیم.

اما دریغ از یک کلمه اش که یه جایی دستمو بگیره یا یه فرمولش که حلال یکی از بدبختیام باشه.

الان که به اون روزا فکر میکنم می بینم چقدر از مرحله پرت بودم. تازه می فهمم برای موفقیت کلا یه چیزای دیگه لازم بوده. اما خبر خوب اینکه همه آیتما و لوازم موفقیت رو نوشتم و می تونم به نسلای بعد منتقل کنم.

من متوجه شدم که نقش پدرزن از پدر ِ خود ِ آدم مهمتره. اصلا پدرزن از خود ِ زن هم تاثیرگذاریش بیشتره. قدیما میگفتن «مادر رو ببین دختر رو بگیر»٬ الان باید باباش رو برانداز کنی.اونم یه مشخصاتی داره مثلا یقه لباسش سفیده و ...

باباش اگه اکی بود نصف قضیه حله٬اون موقع باید خودتو تو دل دختر که نه ، تو دل بابای دختر جا کنید.

غیر از این، شما خودتونم باید یه حداقل هایی رو داشته باشید واسه موفقیت. مثلا نمیشه وام میلیاردی بخواید ولی وثیقه ملکی نداشته باشید، دست کمش اینه که تو کارشناسی کم و زیادش میکنید.اما باید یه چیزی باشه در حد بیست سی میلیارد که بشه دویست سیصد میلیارد روش وام گرفت. پس همینجور‌ کشکی و بچه بازیم نیست.

واسه این چیزام بلاشک نیاز به یه داماد یا برادر زن یا شوهرعمه ای کسی دارید. آنتونی رابینز واسه آدم ِتک و تنها و بی کس و کار هیچ کاری نمیتونه کنه.
اینجوری می تونید دنبال علایقتون هم برید، مثلا به هر حوزه ای علاقه داشتید جایی برید خاستگاری که باباش تو اون شاخه کار‌ کنه یا اونجا پست و منصبی داشته باشه.
وقتی زندگینامه موفقترین متولدین دهه شصت‌ رو می خونید متوجه می شید که هرکدومشون چیزی شدن ازین فرمولا پیروی کردن.
درسته یخورده خشن و غیر احساسیه و کلا نقش عشق و عاشقی و تفاهم و...توش نادیده گرفته می شه اما مطمینا جواب میده و بعدا از دل همسر‌آینده در‌ میارید.