*فریده فهیمی

اخیرا معارفه و تودیع مدیر کل فرهنگ وارشاد اسلامی استان بوشهر صورت گرفته است که همانند خیلی از انتصاب های دیگر، بدون حواشی و اعمال سلیقه افراد و اقشار متفاوت و متعدد جامعه نبوده است خاصه اهالی ارزشمند وادی فرهنگ و هنر. رزومه فرهنگی هنری مدیرکل جدید فرهنگ و هنر را مطالبه می نمایند که صد البته حق دارند، بوریا باف اگرچه بافنده است، نبردندش به کارگاه حریربافی. به زعم نگارنده، قصد بر نگارش این مقال، نه دفاع از انتصابات استاندار است نه عملکردی فمنیستی، نه رویکردی ناسیونالیستی، نه نگرشی لیبرالیستی. بلکه هدف، نگریستن به نیمه پر لیوان است و مثبت اندیشی.
«فلک را سقف بشکافیم و طرحی نو در اندازیم »: نو زایی، نونگری، نواندیشی ونوزیسنی از عناصر خاصه زندگی اجتماعی در عصر تکنولوژی است، چهارستون اساسی فنداسیون زندگی اجتماعی کنونی، با فقدان نونگری ومدرنیت مدنی، بنایی متزلزل است. مدیرکل جدید فرهنگ وارشاد استان بوشهر، دانش آموخته علم نوینی است که مبدعان آن، در شاه راه، جغرافیای هستی، ساری جاری اند. کدام دست اندرکار اقلیم فرهنگ وهنر است که سوسور، نوام چامسکی، فوکو و دیگر بانیان مکاتب گل سرسبد ارتباطات بشری (زبان و کلام) را نشناسد. در کشور ایران، سنّ علم خانم مدیرکل جدید، به نیم قرن هم نمی رسد، اما زبانشناسان داخلی (حق شناس، دبیرمقدم، مدرسی و... ) قدم های ارزشمندی را در این وادی نوظهور برداشته اند. خانم مدیر کل، دانش آموخته ای است که دانش آموخته اش را، تمام وکمال در طبق جوینده و آموزنده اش می نهد.

علم: همواره همگان اذعان دارند تیزی دقت علم، در حباب جهل آنچنان برشی ایجاد می کند که از صفحه روزگار محوش می کند. علم اگر چه نسبی می پندارندش، اما همان نسبیت را قدرتیست روشنگر. روشنگری باید جهت طی طریق. علم اکتسابی و یا ذاتی مدیرکل جدید فرهنگ و ارشاد را امان بدهید قوام و دوام می بخشد طرح و برنامه های عملیاتی پیش و رویش را. در تاریخ تمدن بشر و فلسفه وجودی فرهنگ ها، هیچ علمی در هیچ رسته و راستایی، به انهدام و اضمحلال منتج نگردیده که فرجام، تعالی و استحکام بوده است.

اختیار: کار را به کاردان بسپارید قطعا شاهد خواهید بود که اختیار و استقلال عمل کاردان، موفقیت نسبی و تغییر بنیادی امور جاری را به ارمغان خواهد داشت. تجربه مدیریتی مدیرکل جدید الانتصاب فرهنگ و ارشاد، متضمن این ادعا خواهد بود. بنا بر گفته آندره مورتون: «همه چیز از تجربه به دست می آید... تجربه دنیای پیرامون ما که ما آن را از طریق حواس خود کسب کرده ایم، در عین حال تلاش می کنیم نگذاریم عقایدمان بر آنچه فکر می کنیم تأثیر بگذارد.»

اراده: هر انسانی به واسطه توانمندی های مبتنی به هوش وذکاوت خود که از پیچیدگی های کورتکس مغز خود دریافت می دارد، هر اقدامی را که اراده کند از مرز ظهور می گذراند و به بلوغ می نشاند. کافیست انسان اراده کند، اراده ای که آگاهانه و قدرتمند است هر کاری از دستش بر می آید. اراده هیچ انسانی را نباید نادیده گرفت چه رسد به اینکه آن شخص مدیر کل مجموعه ای باشد که گریزی ندارد جز اینکه هر آنچه در توان دارد در طبق اخلاص نهد تا فیدبک درخشانی از خود به نمایش بگذارد که غنیمتی باشد عامدانه جهت اصلاح و بهبود وضعیت موجود ناشی از مصائب و مسائل مبتلا به سیستم و مجموعه خود.  

حوزه عملکرد: اگر جهت هرچه بهتر اجرایی شدن برنامه های عملیاتی، بستر وحوزه ی مناسبی فراهم گردد، این تناسب وعدم تناقص، به عنوان نقطه قوت در فضای موجود، دلیل مبرهنی خواهد شد. درصورت وجود بستر وعرصه متناسب و برخوردار، نه تنها شخص خانم مدیر کل جدید، بلکه هر شخص دیگری، احساس مسئولیت و وجدان شغلی اش وی را مؤظف به اهتمام و قاطعیت مضاعف، وا می دارد و به اوج وعطف، منتج می گردد.

تخصص در رزومه: اقلیم هنر،هفت حیطه دارد، از کجا معلوم که اگر اساتید به نام حیطه موسیقی، به عنوان مدیرکل ،وزیر و... منصوب شود، صدای اعتراض حیطه هنرهای تجسمی به گوش نرسد؟ فرض کنیم استاد آواز ایران،را به عنوان وزیر فرهنگ وارشاد منصوب شود، با اغماض و بعد از صرف مقداری درشتی ونرمی، اهل شش حیطه دیگر هنر هم به وامخواهی وبهره گیری، قیام می نمایند. یا اینکه، قهرمان جهانی یکی از فدراسیون های ورزشی را به عنوان وزیر ورزش منصوب نمایند صدای اعتراض و بهره برداری دیگر فدراسیونها و هیأت های ورزشی از جمله وزنه برداری، فوتبال و... نیز در بوق و کرنا خواهد دمید. حس مسئولیت و وجدان کاری، در وجود هر مقام و مسئولی در هر مسندی و در هررشته و رسته ای که استقرار یابد، می تواند کارساز، مفید و مطلوب واقع شود.

ما موجودات زمینی، گاهی وقت ها از واقعیاتی که فی النفسه به عنوان اصل مسلم قبول شان داریم غافلیم یا شاید تعمدا خودمان را به غفلت و توهم می زنیم، و دانسته ونداسته روی مایه ی غفلت و موهومات مان اصرار می ورزیم. به عنوان مثال، نیک می دانیم که خورشید (نیّر اعظم) خودش را به خاطر ما، آتش می زند اما تعمدا، تنوعا و یا در جایگاه های استراتژیکی تملقا، ماه را می ستاییم و مهتاب عالمتاب می نامیمش. ای بشر اشرف مخلوقات، آنچه هویدا و اظهر الشمس است اینکه ماه، نورش را از خورشید گرفته وبه عنوان حق الحمایه و البته حق الستایه، به سمت وسوی ما گسیل می دارد. خورشید را دریابیم.

  فریده فهیمی – 97/10/27 -برازجان