1- قدرت رئیس جمهور در امریکا قدرتی بلامنازع است و هرچند کنگره و نمایندگان می توانند بر روی تصمیم سازی ها و تصمیم گیری های رئیس جمهور اثر گذار باشند اما در نهایت پرزدنت خود تصمیم نهایی را می گیرد.

2- این موضوع در مورد فردی چون ترامپ به مراتب بدتر است. او کسی نیست که به چیزی فراتر از آنکه خود می اندیشد گوش دهد. او بسیار خود رای است و حتی تقابل با سناتورها را به جان می خرد و از آنچه خود می پسندد کوتاه نمی آید. این تقابل تنها به رودرویی با دموکراتها نمی انجامد بلکه او در مقابل جمهوریخواهان و هم حزبی های خود هم می ایستد.

3- حال ترامپ در یک دوگانگی از ارزشهای امریکایی مورد ادعای امریکایی ها و نخبگان آن و از سویی توسعه و گسترش روابط با کشوری چون عربستان و سود اقتصادی حاصل از آن مانده است و میل به هر کدام می تواند صدمات خاص خود را داشته باشد.

4- از سویی نخبگان امریکایی محدودیت بیشتر بر عربستان را طلب می کنند و از سویی کاخ سفید امنیت عربستان را به امنیت ایالات متحده گره زده است. این وضعیت حالتی نگران کننده برای قشری از دانشگاهیان و نمایندگان امریکایی ایجاد کرده است که نمیتوانند آنرا نادیده انگارند.

5- برخی تحلیلگران، تغییرات درونی عربستان را با چراغ سبز امریکا ممکن می دانند و برخی این تغییرات و مناسبات درونی آن را پیچیده تر از این مسائل میدانند. آیا خاندان سعودی به این نتیجه رسیده اند که ادامه دادن ولیعهدی بن سلمان به نفع سعودی و همراهی ایالات متحده با آن نیست؟

6- تصیمات ترامپ و امریکا در این مورد روی دیگر کشورها از جمله اروپایی ها نیز تاثیر خواهد گذاشت. از این رو این برهه می تواند روندی جدید در روابط سعودی ها با دیگر کشورها ایجاد کند.

7- احتمال اینکه پایان جنگ یمن وجه المصالحه ای برای ماندن بن سلمان در قدرت باشد یکی از سناریو های پیش روی این مناسبات است. دود سفید از اتاق مذاکرات طرفین یمنی می تواند بر مناسبات بن سلمان با امریکا و دیگر کشورها موثر باشد. امتحانی که شاید او را در قدرت نگه دارد.

 نامه نیوز