پارسا:
توی دولتی که از صفر تا صدش، هر چه پیرمرد است مدیر است و علی برکت الله حقوق می گیرند اخیرأ باب شده  مدیران، مشاوران خود را از جوانان نخبه و تحصیل کرده انتخاب کنند. اینکار فی نفسه اشکال ندارد اصلأ عالیست. اما دولت باید حواسش جفت باشه که با حلوا حلوا گفتن دهن شیرین نمیشه بلکه گاهی ممکن است از داغی حلوا دهن بسوزه.

مدیران پیری که گوششان از بس مو در آورده دیگر قادر به شنیدن حرف های خوب مشاوران نیستند و گاه ممکن است حتی بر عکس عمل کنند. اصلا خَنجِگلوک شان می آید از کوچکتر از خود حرف شنوی داشته باشند. آن طرف قضیه گاها مشاورانی انتخاب می شوند که فقط کلید دار هستند و گَنجه بیسکوئیت و آبمیوه ها را مشاوره می کنند.

مورد داشتیم عضوی از نهادی اتاق برای نشستن و پاسخگویی به ارباب رجوع  نداشته ولی مشاور رییس، چندین اتاق خالی داشته جهت مشاوره. گاهی لازم است مشاوران را توجیه کرد. اگر توجیه پذیر نیستند سریعا قفل اتاق ها را عوض کنید. با تعویض قفل اتاق ها عملا حکم کارگزینی آنها هم باطل خواهد شد. به همین راحتی. راستی تا یادم نرفته، اگر دنبال مشاور خوب می گردید بنده مشاور سراغ دارم اکازیون.

اصلا راه نرفته که هیچ، فقط باهاش میرفتن تا مطب و بر می گشتند. صفر کیلومتر، بدون رنگ، بدون ضربه، حرف گوش کن، اطاقم نمیخواد، دوکورکوپا  تو سالن میشینه مشاوره میده.