اتحاد خبر-محمدرضا کمالی نژاد: این هفته سراغ قهرمان شطرنج و مرد ملی پوش این رشته که تنها مدال آور برازجانی کاروان ایران در مسابقات پارالمپیک جاکارتا رفتیم که بی صدا و آرام مسیر پیشرفت را طی کرده است و لحظه ای دست از تلاش و کوشش جهت بالا نگه داشتن نام شهرستان دشتستان و استان بوشهر و پرچم ایران دریغ نکرده است.

مجید باقری ملی پوش شطرنج کم بینایان که فرزند خاک دشتستان و از خانواده ای ورزشی است این هفته مهمان ما شده تا مصاحبه ای متفاوت را با ایشان ترتیب داده باشیم.
۱. با سلام لطفا خودتان را معرفی بفرمایید.
درود بر شما مجید باقری هستم از استان بوشهر شهرستان دشتستان.

*از چه سالی ورزش شطرنج را بصورت حرفه ای شروع کردید؟
من از سال ۱۳۷۰ در سن ۷ سالگی ورزش شطرنج را زیر نظر زنده یاد شاهرخ باقری برادر بزرگم شروع کردم و از همان سال در هیئت شطرنج برازجان فعال بودم.

* از افتخارات خود در این رشته بگویید.
دارنده بیش از ۴۰ مدال از مسابقات استانی، کشوری و آسیایی هستم که تعدادی را خدمتتون عرض می کنم.
قهرمان زیر ۱۸ سال استان سال ۷۹، قهرمان دانشجویان کشور سال ۸۳، قهرمان دانشجویان دانشگاه آزاد منطقه یک سال۸۴ و ۸۵، چندین دوره قهرمان کم بینایان ایران از سال ۸۷ تا ۹۷، مقام چهارم المپیاد جهانی کم بینایان ۲۰۱۱ترکیه و کسب مدال فنی ترین بازیکن مسابقات، کسب مقام پنجم مسابقات بین المللی کشور اسلوونی، کسب عنوان سوم کارگران کشور سال۹۶، کسب مدال نقره تیمی استاندارد مسابقات پاراآسیایی ۲۰۱۸ جاکارتا اندونزی و کلی عناوین دیگر.

*اخیرا در مسابقاتی شرکت داشته اید؟
 آخرین مسابقه ای که شرکت کردم پاراآسیایی۲۰۱۸جاکارتاییم اندونزی بود که موفق شدم در بخش استاندارد صاحب گردن آویز نقره شوم.

*وضعیت شطرنج استان بوشهر در کشور چگونه است؟

 بنده چون در دو بخش بینایان و کم بینایان شرکت می کنم در دو بخش پاسخ میدهم.

در بخش بینایان شطرنج استان روبه پیشرفت هستش و روز بروز بر علاقه مندی و حمایت خانواده ها افزوده میشود ولی در شهر برازجان علیرغم پیشینه غنی شطرنجی متاسفانه مسیر روبه عقب را با شتاب طی میکند.
در بخش کم بینایان و نابینایان ما در استان بوشهر علیرغم حمایت های ناکافی مسئولین موفق شدیم با دو ورزشکار در اندونزی شرکت کنیم و مدال های خوشرنگی برای استان به ارمغان بیاوریم.

* شطرنج بصورت آکادمیک در شهرستان دشتستان و استان بوشهر تدریس می شود؟
با مشارکت بخش خصوصی تعدادی مدرسه شطرنج در برازجان و بوشهر فعالیت می نمایند ولی به دلیل نبود نظارت کافی و عدم بهره گیری از متد های روز نتوانسته اند پاسخ گوی نیاز جامعه شطرنج و ایجاد علاقه مندی و انگیزه در جامعه شوند.

* حمایت مسئولین بصورت کافی بوده است؟
بنده حسابدارم و به مشکلات مالی کلیه بخش های دولتی آگاهم از مسئولین استانی که برخی لطف داشتند و برخی بی مهری نمودند گله ای ندارم ولی حسرت می خورم از اینکه من در تمام دوران ورزشی ۲۷ساله ام هر جا به رسانه ای صحبت کردم و از افتخاراتم گفتم نام دشتستان را بزبان آوردم و با افتخار گفتم اهل دشتستان هستم ولی قبل و بعد از بازگشت از مسابقات اندونزی هیچ مسئولی از دشتستان سراغی ار من نگرفت و هیچ بنری در شهر دیده نشد پیام تبریک هم نیامد.
واقعا باورش برایم سخت و دردناک بود.

* خانواده ها کودکان خود را به این رشته تشویق می کنند یا در اولویت های آخر قرار دارد؟
سالهاست در کشورهای پیشرفته شطرنج به عنوان یک علم و لازمه رشد جامعه در مدارس و دانشگاه تدریس می شود در کشور ما نیز با وجود مشکلات توجه به این رشته بیشتر شده و به تبع آن استان بوشهر نیز در این مسیر گام بر می دارد و خانواده ها کمکم شطرنج را در اولویت های بالاتر قرار می دهند امیدوارم در دشتستان هم مسیر برای موفقیت شطرنج بازان هموار شود.

* برای پیشرفت جای چه چیزی در شطرنج استان خالی است؟
لازمه پیشرفت توجه مسئولین، گسترش شطرنج در سطح همگانی، جذب اسپانسر، نظارت کافی و گسترش زیرساخت ها است.

* آرزوی شما در این ورزش چیست؟
آرزوی شطرنجی خاصی برای خودم ندارم ولی اهداف شطرنجی چرا.
انشاله طلای مسابقات پاراآسیایی ۲۰۲۲ هدف شطرنجی من است ولی برای شطرنج دشتستان آرزوی توجه مسئولین برای کسب بهترین عناوین را دارم.

* اگر به دوران کودکی برگردید این ورزش را انتخاب می کنید؟
بله حتما ولی شاید در استان بوشهر این فعالیت را ادامه ندهم.

* کلام آخر.
کلام آخر همیشه قدردانی است از کسانی که در مسیر سخت قهرمانی از بنده حمایت نمودند.
پدر و مادر و خانواده زنده یاد شاهرخ باقری به عنوان اولین مربی، مسئولین فدراسیون و باستانی آقایان هدهدی،ابراهیم زاده، بکا، عبدالمجید دراهکی مربی ارزنده تیم ملی و مربی شخصی خودم استاد ارجمند بهروز مرادی و در نهایت مربی، مدیر برنامه و همسر مهربانم که صبورانه در این مسیر سخت مرا یاری نمودند.