اتحاد خبر-عیسی نجفی: کژال بختیاری نماینده ایران و از ورزشکاران ارزنده ایلامی طی سال گذشته توانست در دومین دوره رقابت های آسیایی توآی موفق به کسب مدال طلای این مسابقات شود . بختیاری فرزند ارشد خانواده ای پنج نفره و متولد 17 خرداد 73 می باشد، او از سال 93 ورزش را در ایلام به صورت حرفه ای شروع و ملی پوش شد و تنها مدال آور بانوی ایلامی است که در رشته رزمی کونگ فو مدال جهانی دارد. «آنهایی که همان اول راه قهرمان شدن می خواهند، هنوز معنی قهرمان شدن را نفهمیدند. وقتی قهرمان شدی انقدر اخلاقت خوب باشد که هر وقت در اوج نبودی از تو یاد کنند نه مثل خیلی از قهرمانان که دیگر فراموش شدند.» این بخشی از سخنان کژال بختیاری است. از مهمترین عناوین و افتخارات بختیاری می توان به نائب قهرمانی جهان، قهرمانی آسیا، قهرمانی در رقابتهای بین المللی، و بیش از 50 دوره قهرمان کشور در رشته های مختلف، و کاپیتانی تیم ملی ایران اشاره کرد. خبرنگار اتحاد جنوب گفتگویی با این بانوی ورزشکار سختکوش انجام داده است که در ادامه می خوانید:

*از نوجوانی تان بگویید و از چند سالی وارد این رشته ورزشی شده اید؟
از سه سالگی ورزش را با رشته ژیمناستیک شروع کردم و از سال نود نیز به واسطه دخترعمویم وارد رشته کونگ فو شدم.

*قبول دارید که کونگ فو جزو رشته های پرخطر است و شما در انتخابتان ریسک کرده اید؟
اوایل که آشنایی زیادی با این رشته نداشتم و نمی دانستم چه آسیب هایی در پی دارد اما کم کم متوجه اش شدم، که دیگر برایم اهمیتی نداشت.

*خانواده تان از انتخاب شما در این رشته راضی بودند؟

بله.

* از اولین رقابت تان بگویید که چه نتیجه ای در بر داشت و تا چه میزان در پیشرفت شما تاثیر داشت؟

اولین مسابقه ای که داشتم در سطح استانی دو مبارزه بود که در آن هر دو رقیبان را ناک اوت کردم، در همان رقابت ها بود که مورد توجه کادر فنی قرار گرفتم و این توجه در پیشبردم در این مسیر تاثیر به سزایی داشت.

*در چه سبکی فعالیت دارید؟

توآ

*از نائب قهرمانی تان در رقابت های جهانی اشتوتگارت آلمان بگویید، چه شد که در رنگین ترین مدال ناکام ماندید؟
یادم می آید روز فینال من همزمان با روز عاشورا بود، حریف فینالم فرانسوی بود و سطح رقابت ها نیز بسیار بالا بود. قوانین وصف کرده فرانسوی ها به ما توضیح نداده بودن، قوانین جدیدی که در آن هر کدام از مبارزین که زودتر به امتیاز 12 برسد مسابقه را برنده می شود. من نتیجه این مسابقه را 12 بر 11 واگذار کردم.

*هزینه های ورزشی شما با فدراسیون است؟
اعزام هایی که با تیم ملی هست رایگان است، اما هزینه تمرینات با خودم می باشد.

*اوج آرزویتان در مسیر ورزشی تان چیست؟

قهرمانی المپیک.

*آینده رشته کونگ فو در ایران را چگونه پیش بینی می کنید؟

کونگ فو به اسم ایران با نام توآ ثبت شده، بنابراین ما هم مثل کشورهای دیگر صاحب سبک در این رشته هستیم و به این خاطر در آینده مقام های برتر سهم ایران می شود.

*توقع شما از مسئولین ورزشی چیست؟

توقع زیادی ندارم، فقط از قهرمانان جهانی حمایت مالی شود.

*موفقیت تان را مدیون چه کسانی هستید؟
بیشتر زحمات خودم و پس از آن حمایت های پدر و مادرم.

*در آینده قصد آموزش این رشته را دارید؟

من در حال حاضر هم در رسته ی مربیگری فعالیت دارم.

*در چه رشته هایی ؟
در رشته های ژیمناستیک، کونگ فو و تکواندو. هفت سال است که هزینه تحصیل و زندگی ام را از این طریق به دست می آورم و در آینده ی نزدیک مشغول تحصیل در مقطع دکترای تربیت بدنی خواهم شد.

*به ازدواج هم فکر کردید؟ آن هم در صورتی که رقابتهای سختی در آینده در پیش دارید...
ربطی به فعالیت ورزشی ام ندارد اما در حال حاضر به ازدواج فکر نمی کنم.

*اوقات فراغت را معمولا چگونه می گذرانید؟
با توجه به درس و فعالیت های حرفه ای ام وقتی برای اوقات فراغت ندارم و اگر هم وقتی باشد ترجیح می دهم استراحت کنم.

*الگوی ورزشی شما چه کسی است؟

سختی هایی که  در این مسیر ورزشی کشیده ام باعث شده خودم الگوی خودم باشم.

*توصیه شما به کسانی که علاقمند هستند که وارد این رشته شوند چیست؟
موفقیت شان در گرو تلاش و پشتکار است و تحت هیچ شرایطی ناامید نشوند.

*بدترین و بهترین خاطره ورزشی تان چیست؟

بدترین برایم وجود نداشته است و بهترینش این بوده که عنوان پر افتخارترین کاپیتان تیم ملی را کسب کردم.

*و سخن پایانی...

تشکر می کنم از پدر و مادرم که همیشه و در همه حال مرا حمایت می کنند.