اتحاد خبر-علی پویا: طاهره حسینی متولد فروردین 1375 در نورآباد ممسنی (استان فارس) است. در هنرستان رشته معماری خوانده و با قبولی در دانشگاه در همین رشته به بوشهر آمده‌ است. او جوان و در پی کار هنری‌ست. در بازیگری تجربه کسب کرده و به تازگی با گروه هنری که خود تشکیل داده، در پی اجرای تئاتر است. در ادامه گفتگوی اتحاد خبر را با این هنرمند جوان و فعال بخوانید:

*از فعالیت هایتان در تئاتر برایمان بگویید؟
من بازیگری را با بازی در تله فیلم سینمایی "مرز" به کارگردانی سجاد ایمانی آغاز کردم، سپس در فیلم کوتاه "می نا" به کارگردانی لیلا سادات -که به جشنواره فیلم کوتاه گراش راه یافت- بازی کردم و اولین تجربه اجرا بر روی صحنه تئاتر را نیز با اثر نمایشی "مفقودالاثر" با موضوع دفاع مقدس به کارگردانی حسن محمدی به اجرا رفتیم که این نقش آفرینی توسط رییس اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی شهرستان به طور ویژه ای مورد توجه قرار گرفت و لوح تقدیر هنرمند برتر شهرستان را دریافت کردم که برای من بسیار باارزش بوده و مسبب اشتیاق بیشتر من در ادامه این مسیر شد. ادامه فعالیتم را در شهر بوشهر و با بازی در فیلم کوتاه "کوچه مرد" به کارگردانی مجید فخریان آغاز کردم که به جشنواره فیلم کوتاه نهال راه یافت. برای ادامه بازیگری به آموزشگاه آسوریک پیوستم و یک دوره مقدماتی بازیگری را آنجا گذراندم که در کنار دیگر هنرجویان وارد پروژه تئاتر بهادر به کارگردانی جواد صداقت و الهام ابنی شدیم. شهریور 1396 در جشنواره بین المللی آیین سنتی در تئاتر شهر تالار چهارسو در دو سانس و سپس همین کار را مهرماه 1396 در جشنواره بین المللی هایفست ارمنستان و در شهر ایروان اجرا کردیم. پس از اتمام دوره مقدماتی ام به صورت مستقل فعالیتم در زمینه هنر و بازیگری را ادامه داده و گروه دختران دالیا را تشکیل دادم و مدیون فرصتی هستم که رئیس انجمن نمایش استان بوشهر جناب آقای یاراحمدی در اختیار من قرار داد، از ایشان سپاسگزار هستم.

*دالیا؟ چه اسم زیبایی...
دالیا به معنای مادری زیباست، که ریشه در زبان لری دارد. دالیا برای من شبیه مادری ست که فرزندان خود را در بطن خود می پروراند و به سوی رشد و بالندگی سوق می دهد. تولد این دختران همراه با تبلور آنهاست که جسم و روح خود را شناخته اند و برای خوب زیستن پا به این دنیا می گذارند.

*فعالیت های گروه بر چه محوری است؟
یک دوره نه ماهه در سه مرحله ی خودشناسی، روانشناسی و بازیگری برگزار می شود. مطمئنا لازمه ی هر گونه فعالیت ذهنی و جسمی خود شناسی و خود باوری است. در گروه دالیا برای مرحله اول به شناخت نقاط ضعف، توانایی ها و علایق می پردازیم که در این راستا اهداف بلندمدت و کوتاه مدت را با توجه به همین شناخت ها انتخاب و در این راه قدم برمی داریم. تمرکز ما در مرحله دوم بر زندگی در زمان حال، رهایی از گذشته و ترس از آینده است. مرحله سوم نیز شامل تمرکز و رهایی ذهن، هماهنگی بدن و بیان، میمیک، خلاقیت و حس می باشد. برای ثمربخشی بیشتر این مراحل در پایان هر دوره فعالیت هایی به صورت فردی و گروهی انجام می‌شود که شامل اتود زنی و اجراهای تک پرسوناژ و گروهی است.

*این گروه در زمینه اجرای تئاتر هم کار می کنند؟
بله، مسلما هدف نهایی این گروه اجرا بر روی صحنه تئاتر است.

*استقبال از فعالیت های گروه چطور بوده است؟
پیگیری و سخت کوشی هنرجویان در انجام فعالیت ها نشان از رضایت آنهاست که گاهی با پیام‌های پر مهری از سمت خانواده ها به من ثابت شده و من برای ادامه فعالیت‌ها با انگیزه تر و مشتاق تر می‌شوم. احساس خوبی که هنرجویان با هدفمند شدن و تغییرات مثبت خود به من می‌دهند برای من بسیار ارزشمند است. هدف من تربیت دخترانی از جنس رویا امید و باور است که با خرد و کوشش در راه حقیقت هنر قدم برمی‌دارند.

*گویا برای اجرای تئاتر تمریناتی هم دارید.
بله. در این زمینه باید بگویم کاری را به صورت مستقل شروع کردم که ایده اولیه و نویسندگی این نمایشنامه با خودم بوده. از شش ماه پیش استارت اولیه کار زده شد و تا چند روز آینده تمرینات به صورت جدی شروع می‌شود. به واسطه حساسیتی که بر روی کار داشتم بیشتر مسئولیت ها را خودم عهده‌دار شدم. این کار برای رفتن به روی صحنه است و امید دارم در بوشهر نیز به اجرای عمومی برود.

*رویا و برنامه های آینده ی شما چیست؟
رویای من از کودکی بازیگری بوده است. این روزها تمرکزم بر این است گروه دالیا و تئاتر مرتبط با گروه را به نتیجه برسانم و در قدم بعدی به تهران بروم برای ادامه راه و دنبال کردن اهدافم به صورت جدی و حرفه ای تر... فکر می کنم آرزوها نباید سقف مشخصی داشته باشند و با هر قدم که برمی دارم سقف آرزوهایم را بلندتر می کنم.

*حرف آخر...
بی شک حضور خانواده به خصوص مادرم انگیزه ای برای پیشروی من در این راه است. مادرم با احترام به اهداف و باور توانایی های من، با حمایت های همه جانبه‌اش موهبت بزرگی در زندگی من بوده است. در این میان باید به تعدادی از دوستان صمیمی ام اشاره کنم که در تمام لحظات با انرژی در کنار من هستند.
و اینکه آمدن هر کدام از ما آدمها به این دنیا چیزی فرای این است که فقط خودمان لذت ببریم و باید در پی علت ها و معلول باشیم. اینکه ندانی برای چه چیزی در این دنیا هستی بی نهایت آزاردهنده ست. همواره تصوراتم برای آینده شامل دو هدف بوده: یک هدف برتر که رسالت ما آدم‌ها برای این جهان است و یک هدف که رسالت ما برای خودمان است. در وهله اول باید راهت را پیدا کنی، به آن نظم ببخشی و با تلاش و پشتکار، همراه با صبر و جسورانه با تمام وجود بجنگی. من در تمام لحظاتم از صمیم قلب از پروردگارم خواسته ام در کنارم و مراقب قدم هایم باشد. تنها کافیست با تمام وجودت به آن کسی که ایمان داری اعتماد کنی...