عبدالخالق عبدالهی

معضل و قشقرق و دِکن دِکای بی آبی های اخیر با همه بدی هایش یک خوبی هم داشت اینکه امتحان و محکی بود تا وزن ، شایستگی و عیار بعضی از مسئولین در زمان بحران مشخص شود . اول مدیر آبفایی که در جایگاه نماز جمعه  ژاژ خایی فرمودند  که " نصب آبشیرین کن وابستگی محض به آمریکاست" . او قبلا هم در مخالفت با این تکنولوژی دنیا پسند سکه زده بود که " اگر خدا می خواست ما از آب دریا استفاده کنیم دریا را شور نمی آفرید " . ایشان وسط معرکه بی آبی مردم را تنها گذاشت استعفا داد. شب گریز کرد و رفت که رفت . بعد از آن امام جمعه محترم دشتستان بودند که اهم فی الاهم فرمودند و در این شرایط سخت زیارت کعبه را بر خدمت به خلق تشنه ترجیح دادند  و به حج  مشرف شدند .
 بدتر از همه مدیر آب دشتستان که با بی مسئولیتی  و مزمزه نکردن حرف ، بر زخم دل تشنگان نمک پاشیده بود و برای یک دستمال قیصریه ای را به آتش کشید، در آخرین مصاحبه اش گفته بود اجازه نداریم  به فلان محله شهر آب برسانیم. مردم عاصی آن محله هم فردای آن روز راه را بستند و در سطح شهر آتش افروختند و دردسر بزرگی برای خود ، مردم و مسئولان آفریدند . نفر بعدی بانوی محترمه شورای شهر برازجان بود که  وقتی  شخصأ به او زنگ زدم و گفتم برای موکلانی که هزار امید و آرزو به شما رای دادند کاری کنید جواب داد : من چیزی به عقلم نمیرسه ، شما بگید چه کنم ؟  یا للعجب !!! شما نان وکالت  را می خورید آنوقت من بگویم چه باید کرد ؟
فرماندار محترم هم با اینکه  می دانم چند ماه است روز و شب ندارند اما از پنج سال قبل می دانست امروز چه خواهد شد همچنان دست روی دست گذاشت تا بشود آنچه نباید شود . خلاصه اینکه در موضوع آب بیشتر مسئولین یا به نوعی از خود سلب مسئولیت و اختیار کردند یا نبودند یا بودند و کاری نکردند .
 تا اینکه بالاخره هفته قبل خبر اتصال به خط کوثر ببخشید خط دوم آبرسانی رسانه ای شد . اما از آنجائیکه می گویند " چون قضا آید طبیب ابله شود "  بعضی مسئولین حسابگر که فکر کرده بودند با این اتصال دیگر مشکل بی آبی و دبه خالی و تانکر آبکش و آب برداشتن از فضای سبز و جوی و آبنمای فلکه های شهر حل شده  برای اینکه خودی نشان بدهند و نزد افکار عمومی مقبولیتی کسب نمایند به سرعت دست بکار شدند  بلکه  از کلاه خط کوثر برای خود نمد خدمت و مشروعیت ببافند . یکی نصف شب  شال و کلاه  کرد  جلوی دوربین های خبری ژست  گرفت ، دیگری با گفتن " لا حَولَ و لا قُوّةَ إلّاباللَّه العلىّ العظیم " اطلاعیه داد که مشکل آب حل شده و آن یکی در سایتهای خبری مصاحبه مفصل مطبوعاتی راه انداخت . خوشمزه اینکه یکی – دو مسئول هم که در تجمعات مردمی در اعتراض به بی آبی اصلا پیدایشان نبود و مثل آب  نایاب شده بودند، علد همان شبِ اتصال به خط کوثر، انگار مویشان را آتش زده باشند یکباره سر و کله اشان پیدا شد و با نیش  تا بناگوش باز ، روی لوله ای کلفت چند اینچی لَشتک می خوردند و سلفی می گرفتند . من این صحنه ها را که می دیدم در دل می خندیدم و با خود می گفتم عجب موج سوارانی هستند بعضی از این مسئولین ، و بعد به این موضوع می اندیشیدم که حقیقتا شکست یتیم است و پیروزی هزار صاحب دارد .
می گویند به بنده خدایی گفتند روزه می گیری ؟ گفت : نه نمی گیرم اما سحری و افطار کامل می خورم آخه هر چه باشد مسلمان که هستم . حالا حکایت بعضی مسئولین شهر است درست است که آنها هیچ قدمی برای حل معضل آب برنداشتند و در هنگامه بی آبی طاقباز زیر کولرهای ایستاده اشان خوابیده بودند اما به هر حال آنها مسئولند و در پیروزی ها سهیم و شریک و جلو دوربین حی و حاضر . درست مثل بایرام لودر اخراجی ها ، تکلیف شان را انجام دادند عکس یادگاری اشان را هم گرفتند.  
اما با همه حسابگری اینبار حسابشان غلط از آب درآمد و از هول حلیم در دیگ افتادند . چطور ؟ چون به قول مادرم " کار خدا خیلی قشنگه "  به محض اتصال به خط  کوثر، بنا به دلایلی ورودی آب از کازرون به شدت کاهش یافت و باز  روز از نو روزی از نو . پس همان مسئولانی که می گفتند مشکل آب را آنها حل کرده اند  و بزودی جیره بندی یک روز در میان می شود  یکبار دیگر نهُفت و ناپدید شدند . (حال بگذریم که مردم چقدر مشکل داشتند و بی آبی چه بر سر خلق الله آورده بود و چطور جان به سر شده بودند که جیره بندی یک روز در میان را حل مشکل می دانند راستی که به مرگ گرفتن تا راضی شدن به تب هم برای خود عالمی دارد ).
دیروز هم شنیدم شش عضو شورای شهر برازجان به تهران تشریف برده اند تا درباره آب در وزرات نیرو با معاون وزیر جلسه بگیرند( هفتمی هم نه اینکه نمی خواسته برود ، او مسافرت بوده از قافله جا مانده ) که البته دستشان درد نکند و بنده به عنوان یک شهروند از زحمات و پیگیری های آنها تشکر می کنم  اما معتقدم اولا الان وسط سال مالی که بودجه و اعتبارات وزارتخانه یا تمام شده یا تخصیص یافته از دست کسی کارچندانی بر نمی آید مگر جابجایی اعتبارات که آنهم بنظرم در استان انجام می شود و ربطی به تهران ندارد ثانیا وقتی اعضای شورای شهر برازجان همگی بلند می شوند و مینی بوسی به وزارتخانه می روند فردا روز اعضای شورای شهرهای دالکی – وحدتیه – سعدآباد – شبانکاره و حتی چاهخانی و آلسفی هم  می خواهند همین کار را انجام دهند و راسا مشکل آب را حل کنند . نگوئید چه اشکالی دارد چون خودتان خوب می دانید اینکار اشکالات زیادی دارد که کوچکترینش جدی نگرفتن مشکل و لوث شدن موضوع آب نزد وزارتی هاست پس بهتر بود دو نفر از شورای شهرستان به نمایندگی از شوراها به اتفاق فرماندار و نماینده مجلس اینکار را انجام می دادند . از همه اینها که بگذریم حرف اگر حساب باشد یکنفر هم می تواند آن را بزند دیگر نیازی به قشون کشی به وزراتخانه و پرداخت هزینه های هنگفت بلیط هواپیما و اقامت در تهران نبود . از این هم می گذریم که اصولا برگزاری یک جلسه چند ساعته با آبی های مرکز نشین تاثیری در حل بحران دارد و نتیجه ای عاید ما می کند یا نه ؟ که به گمانم پاسخ منفی باشد 
هر چند بنده امید چندانی به تدبیر دولتیان ندارم اما در پایان امیدوارم که اولا مسئولان شهرستان و استان بدانند و بپذیرند که هم اتصال به خط کوثر هم  اتکا به آب کازرون ، مُسکن و راه حل مقطعی و نوعی نان قرضی است و مثل وعده مسئولان ،  تکیه بر عهد تو و باد صبا نتوان کرد  پس بهتر است یک راه حل دائمی و همیشگی مثل نصب آبشیرین کن برای سال بعد و سالهای بعد پیدا کنید و گرنه شاید امروز بشود با وعده و وعید و حفر  چاه موقتا مشکل را حل کرد اما مطمئن باشید به قول حضرت مولانا  :
 سر چشمه شاید گرفتن به بیل
چو پر شد نشاید گذشتن به پیل